การระบาดใหญ่ของโควิด-19 เป็นวิกฤตด้านสาธารณสุขและเศรษฐกิจครั้งใหญ่ แต่มันยังเปลี่ยนรูปแบบการมองเห็นตัวเราและโลกสังคมรอบตัวเราด้วย เนื่องจากพรมแดนได้รัดกุมขึ้นทั่วประเทศส่วนใหญ่ เราอาจเห็นทัศนคติชาตินิยมและระบอบการเมืองเพิ่มขึ้นอีก และความพยายามอย่างต่อเนื่องของประเทศต่างๆ ในการจำกัดการแพร่กระจายของเชื้อ อาจหมายความว่าผู้ที่มีภูมิคุ้มกันจะได้รับสิทธิพิเศษในการเข้าถึงสิ่งต่างๆ เช่น การประกันภัย การทำงาน การเดินทาง และการพักผ่อน
ที่เลวร้ายที่สุด โควิด-19 อาจทำให้เกิดความแตกแยกและความไม่เท่า
เทียมกันในสังคมใหม่ (และลึกลงไปกว่าเดิม) อย่างดีที่สุด มันสามารถพาเราไปสู่โลกที่ดีกว่าได้อย่างรวดเร็ว เช่น ที่ซึ่งค่าจ้างและสภาพการจ้างงานของคนงานสะท้อนถึงการมีส่วนช่วยเหลือสังคมได้ดีขึ้น
สิ่งนี้ทำให้เราต้องคิดอย่างมีวิจารณญาณเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ที่เกิดจากโควิด-19 และพิจารณาถึงการแตกแขนงทางสังคม การเมือง และจริยธรรม ประเด็นสำคัญ: ชาวออสเตรเลียจำนวนมากกังวลเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจถดถอยและสังคมที่เห็นแก่ตัวมากขึ้น มากกว่ากังวลเกี่ยวกับไวรัสโคโรนา
การทำแผนที่ตัวตน
เมื่อพูดถึงการกำหนดตัวตนของเราและการค้นหาตำแหน่งของ เราในโลก เราทุกคนต่างดึงเอากลุ่มและหมวดหมู่ที่วัฒนธรรมและสังคมของเราเห็นว่าสำคัญที่สุด
ด้วยวิธีนี้ เราสร้าง “แผนที่ตัวตน” ซึ่งโดยทั่วไปจะพัฒนาอย่างช้าๆ เพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงทีละน้อยในสังคม แต่โควิด-19 กำลังเปลี่ยนแปลงหลายส่วนในแผนที่ของเราอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันก็บังคับให้เราต้องคำนึงถึงแง่มุมของตัวตนของเราที่อยู่กับเราเสมอมา
การถกเถียงเกี่ยวกับการล็อกดาวน์กับการเปิดประเทศใหม่ทำให้อัตลักษณ์ทางการเมืองกลายเป็นจุดศูนย์กลางของเวที โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่แตกแยกทางการเมือง อยู่แล้ว เช่น สหรัฐอเมริกา จาซินดา อาร์เดิร์น นายกรัฐมนตรีนิวซีแลนด์ได้แย้งว่าการทำให้เศรษฐกิจเสียหายจากการช่วยชีวิตเป็น ” การแบ่งแยกขั้วที่ผิดพลาด ” แต่นักวิจารณ์บางคนยังคงทำเช่นนั้น วิกฤตการณ์ได้ปลุกเราให้ตื่นขึ้นอีกครั้งถึงเอกลักษณ์ประจำชาติของเรา แนวคิดเรื่อง “ การเป็นพลเมืองโลก ” ได้รับความนิยมในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา แต่โควิด-19 เน้นย้ำถึงขีดจำกัด ทำให้เราทุกคนอยู่ในตำแหน่งทางภูมิศาสตร์การเมือง
การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในปีนี้อาจถูกเลื่อนออกไป แต่การแข่งขัน
อื่น ๆ ของอัตลักษณ์ประจำชาติกำลังเล่นออนไลน์เนื่องจาก “เส้นโค้ง” ของไวรัสโคโรนาแต่ละประเทศจะถูกเปรียบเทียบแบบเรียลไทม์
การจำกัดพรมแดนที่เข้มงวดจะยังคงมีอยู่ในช่วงเวลาสำคัญ ทำให้การสะท้อนตัวตนของชาติอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อพิจารณาถึงการเมืองอัตลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับสถานที่และชาติพันธุ์แล้ว ดังที่เห็นได้จากBrexitและการเลือกตั้งของสหรัฐฯผลกระทบของ COVID-19 จะต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ
เรื่องราวอื่นๆ: ทวงคืนถนน? เราทุกคนสามารถพูดได้ใน ‘ความปกติใหม่’ หลังไวรัสโคโรนา
การสร้างแผนที่ดินแดนใหม่
การแพร่ระบาดยังทำให้ตัวตนในรูปแบบใหม่ปรากฏบนแผนที่ด้วย ในนิวซีแลนด์ หลังจากการปิดเมืองเป็นเวลาห้าสัปดาห์ แนวคิดเรื่อง “งานที่จำเป็น” ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของภาษาในชีวิตประจำวัน ด้วยเหตุนี้ คนงานที่เคยจัดอยู่ในกลุ่มทักษะต่ำ (คนทำความสะอาด พนักงานซูเปอร์มาร์เก็ต คนขับรถประจำทาง) และอยู่ภายใต้ค่าจ้างและสภาพการทำงานที่ ไม่ดี จึงถูกเปลี่ยนให้เป็นวีรบุรุษ
ในขณะที่พวกเราที่เหลืออยู่ บ้านพนักงานที่จำเป็นจะไปทำงานในแต่ละวันโดยรู้ว่าพวกเขามีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อการทารุณกรรม และแม้กระทั่งการเสียชีวิต
งานที่จำเป็นนั้นทั้งมีความสำคัญและเต็มไปด้วยอันตราย และการเกิดขึ้นในฐานะแหล่งที่มาของตัวตนใหม่ทำให้นักการเมืองและผู้นำในอุตสาหกรรมมีโอกาสปรับปรุงค่าจ้างและสภาพการทำงานที่ค้างชำระมานาน
ภูมิคุ้มกันต่อ COVID- 19 ยังถือเป็นปัญหาสำคัญประจำตัว ผู้ที่พัฒนาภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติ (ผ่านการติดเชื้อและพักฟื้น) หรือได้รับภูมิคุ้มกันจากการฉีดวัคซีน อาจจบลงด้วยการใช้ชีวิตที่แตกต่างไปจากผู้ที่ไม่มี
ความคิดที่ว่าสถานะภูมิคุ้มกันของบุคคลจะเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์ของพวกเขาอาจเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เป็นไปได้จริง องค์การอนามัยโลกได้เตือนไม่ให้มีการนำ ” หนังสือเดินทางภูมิคุ้มกัน ” มาใช้ในเหตุผลทางการแพทย์ แต่แนวคิดเรื่องภูมิคุ้มกันในฐานะอัตลักษณ์ยังทำให้เกิดคำถามทางการเมือง กฎหมาย และจริยธรรมที่ยุ่งยาก
จะพิสูจน์ภูมิคุ้มกันด้วยวิธีที่ลดความเสี่ยงของการปลอมแปลงภูมิคุ้มกันได้อย่างไร? ไม่มีความขัดแย้งโดยธรรมชาติในการส่งเสริมการหลีกเลี่ยงไวรัสต่อสาธารณะ (ผ่านการเว้นระยะห่างทางสังคม) ในขณะเดียวกันก็มอบข้อได้เปรียบ (ความสามารถในการทำงาน การเดินทาง และการเข้าสังคม) ให้กับผู้ที่สัมผัสเชื้อหรือไม่? อัตลักษณ์แบบเก่า เช่น สัญชาติและชนชั้นทางสังคม จะแบกรับการกระจายภูมิคุ้มกันในระดับโลกได้อย่างไร?
การระบาดใหญ่ของ COVID-19 จะยังคงวาดแผนที่แสดงตัวตนของเราในรูปแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และนำเราไปสู่ภูมิประเทศทางสังคมที่ไม่คุ้นเคย เป็นหน้าที่ของเราทุกคนที่จะต้องไตร่ตรองเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้และตื่นตัวกับผลที่ตามมา
