เนื่องจากการล็อกดาวน์ที่ขยายออกไปของโควิด-19 ในปีนี้ รวมถึงการเข้าถึงบริการสตรีมมิ่งที่มากขึ้น ทำให้ผู้ใหญ่จำนวนมากหวนคืนสู่วัยเด็กผ่านการดูทีวีที่ชวนให้คิดถึงเด็กๆ ในฐานะส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยAustralian Children’s Television Culturesเราได้สำรวจพฤติกรรมการรับชมของผู้ใหญ่กว่า 600 คน และปรากฎว่าผู้ชมบางคนไม่เคยลืมความสุขของรายการโทรทัศน์ที่พวกเขาวิ่งกลับบ้านไปดูหลังเลิกเรียน ผู้เข้าร่วมการสำรวจหลายคนสารภาพว่าพวกเขาไม่เคยหยุดดู
การแสดงของเด็กเลยตั้งแต่แรก Dance Academy ของออสเตรเลีย
(2010-2013) มักถูกกล่าวถึงในคำตอบว่าเป็นการแสดงที่แม้แต่ผู้ชมที่เป็นผู้ใหญ่ก็ “ดู… ได้ทุกเวลาและรู้สึกผูกพัน” ดังที่ผู้ตอบแบบสอบถามคนหนึ่งกล่าวไว้
สำหรับผู้ที่ไม่ได้เก็บเทปหรือดีวีดี VHS เก่าไว้ บริการสตรีมมิ่งตั้งแต่ YouTube ไปจนถึง Netflix ถือกำเนิดขึ้น ซึ่งทำให้ผู้ชมได้ค้นพบรายการเก่า ๆ ของเด็ก ๆ ที่พวกเขารัก เกือบสองในสามของผู้ตอบแบบสอบถามที่เป็นผู้ใหญ่เคยเข้าชมการแสดงสำหรับเด็กของออสเตรเลียอีกครั้งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยส่วนใหญ่มักจะดูผ่านทางคลิปออนไลน์และบริการสตรีมมิ่ง
เข้าร่วมและเดิมพันตามข้อมูลหลักฐาน
ในการสำรวจของเราRound the Twist (1989-2001)กลายเป็นรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กที่เด็ก ๆ ชาวออสเตรเลียชื่นชอบและต้องกลับมาดูอีกครั้ง ด้วยรายการ Lift Off! (2535-2538), Lockie Leonard (2550-2553) และPlay School (2509-)ก็อยู่ในอันดับสูงเช่นกัน
ยกออก! (พ.ศ.2535-2538) เป็นรายการที่ผู้ใหญ่นิยมหาคลิปจากยูทูป ไอเอ็ม
Netflix ได้อนุญาตให้ใช้รายการเด็กของออสเตรเลียจำนวนมากเช่น Round the Twist และ Lockie Leonard การสำรวจของเราแสดงให้เห็นว่ารายการคลาสสิกเหล่านี้ไม่เพียงแต่กลายเป็นรายการแนะนำในโปรไฟล์สำหรับเด็กของ Netflix เท่านั้น แต่ยังรวมถึงรายการแนะนำของผู้ใหญ่อีกด้วย ไม่ว่าพวกเขาจะมีลูกหรือไม่ก็ตาม แท้จริงแล้วNetflix มีความกระตือรือร้นที่จะออกใบอนุญาตและจัดทำเนื้อหาย้อนอดีตที่ดึงดูดใจคนต่างรุ่น แม้ว่าจะไม่มีอะไรใหม่เกี่ยวกับผู้ใหญ่ที่หวนคิดถึงการรับชมในวัยเด็ก แต่ยุคการสตรีมทำให้การส่งต่อประเพณีการรับชมของครอบครัวเป็นเรื่องง่ายยิ่งขึ้น ความคิดถึงที่เพิ่มสูงขึ้นเพื่อกลับไปดูรายการทีวีเก่า ๆยังเชื่อมโยงกับการปิดตัว
ของ COVID-19 ที่พวกเราหลายคนเพิ่งผ่านหรือยังคงประสบอยู่
ในการสำรวจของเรา ผู้ตอบแบบสอบถามจำนวนมากกล่าวว่าการปิดเมืองทำให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะกลับมาดูทีวีสำหรับเด็กอีกครั้งตั้งแต่ยังเด็ก ดังที่ผู้ตอบแบบสำรวจคนหนึ่งระบุว่า “ในช่วงเวลาโควิด-19 ที่แปลกประหลาดและวุ่นวายนี้ ฉันได้รับความคิดถึงจริงๆ”
ความคิดถึงเกิดขึ้นเป็นคำศัพท์ในปี ค.ศ. 1688 เพื่ออธิบายโรคที่เกี่ยวข้องกับทหารที่ปรารถนาจะกลับบ้านเป็นหลัก แม้ว่าเมื่อพวกเขากลับมาแล้ว บ้านก็ไม่เคยเหมือนเดิมเลย คำนี้สะท้อนให้เห็นถึงการผสมผสานที่หวานอมขมกลืนนี้ ซึ่งหล่อหลอมมาจากภาษากรีก nostos (การกลับบ้าน) และ algos (ความเจ็บปวด) ในวัฒนธรรมสมัยนิยม ความคิดถึงมักเกี่ยวข้องกับความรู้สึกอบอุ่นและคลุมเครือ แต่อย่างที่ สเวตลานา บอยม์แนะนำอย่างมีอิทธิพลความคิดถึงก็เป็นประเภทหนึ่งของความเศร้าโศกในอดีตที่สูญเสียไปแล้ว
การกลับไปดูทีวีสำหรับเด็กเป็นวิธีการแสดงความโศกเศร้าและเฉลิมฉลอง วัยเด็กในอดีตของเราเช่นเดียวกับโลกก่อนยุคโควิดที่เราเคยเพลิดเพลิน กล่าวอีกนัยหนึ่ง ความคิดถึงไม่ได้ง่ายอย่างที่เราคิดในตอนแรก
การดูครอบครัว
คำตอบจากแบบสำรวจของเราระบุว่าครอบครัวต่างๆ มีความสามัคคีกันระหว่างการจำกัดการล็อกดาวน์และพรมแดนที่ปิดเพื่อรับชมรายการทีวีสำหรับเด็กด้วยกัน:
“ในช่วงล็อกดาวน์ มันเป็นจุดเชื่อมต่อสำหรับครอบครัวของฉัน” จากการดู Round the Twist และSky Trackers (1994)ซ้ำอีกครั้ง ผู้ตอบแบบสอบถามคนหนึ่งระบุ พวกเขาอธิบายว่า “เราพูดถึงสิ่งที่เราจำได้ และเล่าเรื่องตลกเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างสม่ำเสมอผ่านบริการส่งข้อความ”
ไม่เพียงแค่พ่อแม่เท่านั้น แต่ยังรวมถึงปู่ย่าตายายและพี่เลี้ยงเด็กด้วยที่เปิดเผยว่าพวกเขาสนุกกับการแบ่งปันรายการโปรดจากวัยเด็กให้กับคนรุ่นต่อไป กลยุทธ์นี้ไม่ได้ประสบความสำเร็จเสมอไปเนื่องจากรสนิยมและความคาดหวังเปลี่ยนไป เด็กสมัยนี้พบว่ารายการเก่าๆ “บ้าๆบอๆ” หรืออธิบายเอฟเฟกต์พิเศษตามวันที่ ดังที่ผู้ปกครองคนหนึ่งจากการสำรวจกล่าวว่า “การมีลูกตอนนี้ ฉันต้องการแสดงรายการที่ฉันชอบให้พวกเขาดู (ไม่ว่าพวกเขาจะชอบหรือไม่ก็ตาม!)”
ผู้เข้าร่วมการสำรวจของเราหลายคนกล่าวถึงการรับชมร่วมกันนี้ในรุ่นต่างๆ แต่ยังรวมถึงผู้ใหญ่คนอื่นๆ ด้วย ทีวีสำหรับเด็กไม่ได้มีไว้สำหรับเด็กเท่านั้น
รวมรุ่น
นอกเหนือจากสมาชิกในครอบครัวแล้ว ผู้เข้าร่วมของเรากำลังค้นหาการเชื่อมต่อกับคนรุ่นเดียวกันบนโซเชียลมีเดียผ่านการแสดงของเด็ก ๆ ที่พวกเขายังคงชอบอยู่ แม้แต่คนหนุ่มสาวก็รู้สึกคิดถึงแล้ว
“ฉันชอบดูผู้คนบน TikTok สร้างฉากที่เป็นสัญลักษณ์ขึ้นมาใหม่ ” จาก H2O: Just Add Water (2549-2553) และ Blue Water High (2548-2551) ผู้เข้าร่วมคนหนึ่งบอกกับเรา พวกเขาอธิบายว่า “เมื่อเลื่อนดูความคิดเห็นของวิดีโอเหล่านี้ มักจะมีหนุ่มสาวชาวออสเตรเลียหลายร้อยคนที่เกี่ยวข้อง เนื่องจากพวกเขามีความทรงจำที่ชื่นชอบในรายการเหล่านี้เหมือนกัน ซึ่งฉันรู้สึกว่าพวกเราเป็นหนึ่งเดียวกัน”
